بررسی اثرات روش های مختلف انتخاب شتابنگاشت در پاسخ لرزه ای قاب های خمشی بتنی

در این تحقیق تاثیر روش های مختلف انتخاب شتابنگاشت بر روی پاسخ لرزه ای قاب های خمشی بتن مسلح مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. روش های انتخابی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند به دو دسته ی کلی متناظر با پارامتر اپسیلون و روش های آیین نامه ای تقسیم بندی می شوند. دو پارامتر اصلی که در تمامی روش های انتخاب حضور دارند، بزرگی زلزله و فاصله تا منبع تولید زلزله می باشند. در روش اول و دوم انتخاب در کنار دو معیار اصلی، پروفیل خاک منطقه و پارامتر اپسیلون متناظر با پریود یک و دو ثانیه مد نظر قرار گرفتند. دلیل در نظر گرفتن پریود یک ثانیه این است که میانگین پریود قاب های مورد استفاده یک ثانیه می باشد و ورود سازه به ناحیه ی غیرخطی سبب افزایش دوره ی تناوب سازه می-گردد که مطابق نظر اکثر محققین و همچنین آیین نامه ها پریودی دو برابر پریود اصلی سازه مد نظر قرار می گیرد. در روش سوم انتخاب در کنار دو معیار اصلی، پروفیل خاک محل، مکانیسم گسیختگی و طیف هدف آیین نامه مورد استفاده قرار گرفتند. در روش چهارم، همان پارامترهای روش سوم مورد استفاده قرار گرفتند با این تفاوت که از ضرایب مقیاس جهت تطابق بهتر طیف میانگین مجموعه ی شتابنگاشت ها بر طیف هدف آیین نامه استفاده شد. در روش پنجم انتخاب نیز همان معیارهای روش سوم مد نظر قرار گرفتند با این تفاوت که یک معیار پراکندگی %50± در اطراف طیف هدف آیین نامه-ای در نظر گرفته شد. و نهایتا در روش ششم از روشی به نام حداقل سازی که توسط ریاحی و استکانچی پیشنهاد شده، استفاده گردید. قاب های مورد استفاده در این تحقیق، قاب های بتن مسلح چهار طبقه ی می باشند. شتابنگاشت های انتخابی به قاب ها اعمال شدند و نتایج در قالب دو دسته ی منحنی های شکنندگی فروریزش و حداکثر جابجایی نسبی طبقات مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. لازم به ذکر است که منطقه ی مورد نظر در این تحقیق منطقه ی los angeles bulk mail با خصوصیات جغرافیایی (latitude/longitude= 34.052°/118.244) می باشد. بررسی های انجام شده نشان داد که روش های آیین-نامه ای دارای پاسخ های غیر محافظه کارانه ای می باشند و همواره مقادیر پاسخ مربوط به این روش ها کم تر از روش های انتخاب متناظر با پارامتر اپسیلون و روش حداقل سازی است. با مقایسه ی پاسخ های سازه ای مربوط به قاب های با عرض دهانه ی یکسان و دارای دو سیستم باربر جانبی مختلف، این نتیجه به دست آمد که همواره سیستم باربر جانبی فضایی دارای مقاومت بالاتری نسبت به سیستم پیرامونی در برابر بارگذاری جانبی می باشد. افزایش عرض دهانه در قاب های با سیستم باربر جانبی یکسان سبب افزایش مقادیر جابجایی نسبی طبقات و به تبع آن فروریزش زودتر قاب خواهد شد. نکته ی دیگری که در این تحقیق تایید شد این است که در نظر گرفتن شاخص شکل طیفی موجب کاهش پراکندگی در مقادیر احتمال فروریزش نیز شده است. افزایش سطح خطر سبب افزایش مقدار شتاب طیفی حاصل از تحلیل تفکیک خطر در پریود یک ثانیه و همچنین دو ثانیه، افزایش مقدار پارامتر اپسیلون، کاهش فاصله تا منبع تولید زلزله و همچنین کاهش بسیار اندک بزرگی زلزله گشته است.